Nee, ik heb het niet over dat van Kobe – die mag eens wat minder beginnen vertrouwen op zijn fenomenale geheugen in de klas – of dat van Wolf – die heeft er namelijk geen – maar wel dat van Merel. Tot hiertoe schatte ik haar in als de minst sterke van de drie, maar toch nog steeds bij de betere helft van haar klas.
Mja.
Haar laagste cijfer is een achtje, en ze haalt ganse reeksen tienen, onvoorstelbaar. Ik kan niet vergelijken met Kobes rapport omdat die het eerste heeft overgeslagen, maar ik ben er zeker van dat het beter is dan dat van Wolfs eerste studiejaar. Merel is vooral een keiharde, consciëntieuze werker. Ze zijn nog niet gans thuis, of die boekentas is al uitgeleegd, en die agenda ligt onder mijn neus om te tekenen. Nog nooit heb ik haar moeten aanzetten tot het maken van haar huiswerk, en vaak maakt ze zelfs meer dan opgegeven.
Is het nu omdat ze twee verstandige broers is tegen wie ze moet opboksen? Want opboksen doet ze, gewoon omdat die twee een pak ouder zijn en dus per definitie zo goed als alles beter kunnen dan zij. Maar ze laat zich gelukkig niet kennen, en doet dat fantastisch.
Zo trots op mijn dochter, echt waar.