Ik weet niet wat het is, want ik kijk eigenlijk niet veel tv, maar Temptation Island, daar kijk ik met een intens genoegen naar.
Normaal gezien zie je me zelden voor tien uur in mijn zetel zitten, en dan durf ik wel eens samen met Bart nog een serie bekijken, zoals Vikings, Game of Thrones, Black Sails, Emerald City, Breaking Bad, dat soort dingen. Zelf kijk ik ook graag naar dingen als Poirot, Midsomer Murders, Lewis, Victoria, of Outlander. Lang leve Play More en Netflix dus. In het weekend wordt dat al eens een film, ja, dan zit ik wat vroeger voor het scherm. En QI, dat is de perfecte afsluiter van de avond.
Maar dus nu ook weer Temptation. We hebben al alle reeksen gezien, van ‘Talk to the hand, cos’ the face don’t wanna hear it anymore’ tot ‘Je hebt kijken, en je hebt kijken kijken’. Bart en ik kruipen dan gezellig in de zetel, en ergeren ons gegarandeerd gigantisch dood. En toch, toch blijven we kijken, in plaats van weg te zappen bij zoveel onzin, onnozeleteit en ontaardheid. Waarom? Geen idee. Of het moet zijn om eruit te komen met een opgepept zelfbeeld: dat wij zelfs in onze jonge dagen nooit zo naïef en idioot zijn geweest. En ja, bij momenten lachen we ons tranen. 400 cc humor, waar halen ze het!
Complete bagger is het.
En toch blijven we kijken. Temptation!