Wolf moest naar de Poel vandaag, maar om een of andere reden had ik hoegenaamd geen zin om rond te lopen vandaag. Enfin, nu toch nog niet. Ik snuisterde wat rond in de Avalon, kocht me een knap paar zilveren oorbellen, en ging koffie drinken en lezen in de Labath. Alwaar mijn oudste zoon me iets over elven vervoegde voor een stevige warme chocomelk, en waar zelfs de kaart af en toe een knipoog bevat.
Meteen daarna zetten we er stevig de pas in: de Sint-Michielsbrug over, langs het Sint-Baafsplein, verder langs het conservatorium, en dan naar de Reep. Om er te eindigen bij de Scaldissluis aan de Reep om daar een geocache weg te steken. Altijd een leuke bezigheid!
Zodra de missie volbracht was, repten we ons terug: we hadden namelijk om twaalf uur afgesproken met Bart en de kleintjes in het Lepelblad. Amper vijf minuten te laat konden we aanschuiven en genieten van een stevige maaltijd. Heerlijk, zo met het ganse gezin, en het voelt daar nog steeds als een beetje thuiskomen.
Daarna gingen we zelfs met het hele gezin op wandel, wat zelden gebeurt: Bart wou bijzonder graag eens naar de Cru, de delicatessenzaak van de Colruytgroep aan de Kouter. Man man, wat zag die er gelukkig uit zeg! Hij stond te glunderen en te keuren, en zou bijna de hele winkel hebben leeggekocht, mochten de prijzen niet navenant zijn. Omdat we hem in alle rust wouden laten genieten zonder op zijn zenuwen te werken, gingen wij alvast weer naar buiten, rustig op een bankje.
Bon, Bart en de kleintjes gingen huiswaarts, Wolf en ik wilden nog een andere cache wegsteken, onderhoud doen aan cache aan de Sint-Jorissluis, eindelijk dat scoutshemd voor Kobe halen, en een verse cache steken op de Gaardeniersbrug, want die was blijkbaar verdwenen.
Het cachegedeelte lukte wonderwel, maar de Hopper (scoutswinkel) was nog maar eens gesloten. Ha ja, wie maakt de brug nu niet, zeg? Zucht… Ook de cache in het Coyendanspark liet zich niet vinden, maar ik had wél een bijzonder fijne middag. Het voelde echt als vakantie!