Toch bizar hoeveel verschil er kan zitten in de houding van ouders op het oudercontact. Als leraar probeer je bij iedereen even vriendelijk, goedlachs en begrijpend te zijn, maar dat lukt niet altijd. Ziehier een opsomming van soorten ouders. Onder welke categorie/categorieën valt u?
- De kennismakende ouder. Hun kind heeft niet echt een probleem, meestal zelfs redelijk goeie punten, maar het gaat eigenlijk niet om die punten. Ze willen gewoon even kennismaken, weten wie hun kind les geeft, wat voor persoon je bent. Duurt meestal niet lang, is heel hartelijk.
- De complimentjesvissende ouder. Hun kind heeft minstens een negen, maar toch willen ze er zeker van zijn dat het kind het goed doet, en daarom komen ze even luisteren. Zijn vaak niet geïnteresseerd in het welbevinden van het kind, willen gewoon een complimentje. Als leraar heb je dus eigenlijk geen boodschap en wil je die zo snel mogelijk kwijt om je kostbare tijd te kunnen schenken aan ouders bij wie het wél nodig is, maar vaak blijft deze soort bijzonder lang hangen. Hoogst irritant.
- De puntenbezorgde ouder. Hun kind heeft een zeven of een acht, maar dat is niet voldoende. In de lagere school – of vorig schooljaar – had hij/zij altijd minstens een negen, en dus willen ze weten wat er scheelt. Dat het kind het moeilijk krijgt, willen ze niet geweten hebben: er moet een externe oorzaak zijn. Ze blijven hangen tot je hen iets aanreikt, al was het maar het niveau dat gestegen is, de klas die wat moeilijker is, of het feit dat ze de GSM echt wel uit het kind zijn kamer moeten bannen.
- De agressieve ouder. Hun kind heeft niet echt goeie punten, en de ouder wil weten waarom niet. De schuld ligt al op voorhand bij de leraar: het vak trekt op niks, de methode was in zijn/haar tijd veel beter, het handboek is complete onzin, en de leraar kan geen les geven. Elke poging tot gesprek loopt op niks uit, de ouder wil vooral zijn/haar gal spuwen. Als leraar onderga je best de woordenvloed, en werkt daarna de ouder buiten. Desnoods met harde woorden, of dreigen met directie.
- De bezorgde ouder. Voor dit type ouder zijn de punten op zich niet belangrijk – tenzij ze echt slecht zijn natuurlijk. Hij/zij wil vooral weten hoe het met hun kind gaat in de klas. Voelt hij/zij zich goed, werkt het kind mee, durft het vragen stellen, zit het al eens te lachen? Zou er sprake zijn van faalangst, of is alles in orde? Dit soort ouder sta je als leraar met plezier te woord, maar vaak moet je alles minstens twee keer herhalen voor ze gerustgesteld zijn. Vaak is er ook geen enkel probleem.
- De luisterende ouder. Dit is het favoriete type van elke leraar. De ouder komt luisteren hoe het met zijn/haar kind gesteld is, met een open geest. Hij/zij is bereid te aanvaarden wat je zegt, of dit nu enkel positief is of niet. Zit het kind te veel te tateren in de les, is het een warhoofd dat af en toe met zijn hoofd op een andere planeet zit, moet het wat nauwkeuriger werken, of gamet het toch niet te veel? Dit type ouder aanvaardt jouw beroepsernst, en accepteert dat jij als leraar misschien ook wel dingen weet die de doorsnee ouder niet weet. Hij wil samen met jou het beste voor het kind, maar verwacht dan ook van jou als leraar de nodige inzet en werkbereidheid. Hij verprutst jouw tijd niet, maar stelt gerichte vragen, en gaat ook niet zomaar bij elke leraar langs, enkel die waar het nodig is. Hij/zij neemt ook niet klakkeloos jouw mening voor waar, maar durft die in vraag stellen, op een beleefde en respectvolle manier. Dit zijn de ouders die je wil zien als leraar.
- De afwezige ouder. Dat zijn eigenlijk de ouders die je écht wel had willen zien. Zoon- of dochterlief heeft echt geen goeie punten, een slechte studiehouding, een negatieve ingesteldheid, of een hang naar perfectionisme en faalangst. Je maakt je zorgen over de prestaties, gedrag en/of gezondheid, maar de ouders vinden dat een gesprek niet hoeft, ook al zijn ze persoonlijk uitgenodigd. Misschien paste het oudercontact niet voor hen, maar ze doen ook geen moeite om op een ander moment een afspraak te maken. Tsja…
Er zijn zeker nog soorten ouders, en de meesten zijn een gezonde mix van bovenstaande. Maar geloof me, elke leraar zal deze soorten beamen.
Voor het geval het niet duidelijk was: ik had dus oudercontact vanavond. Een volle agenda, en van elke soort wel eentje, behalve dan nr. 4. Gelukkig maar.
als ik 6 las dan vroeg ik me af, bestaat de pratende ouder ook niet?
ik vraag het omdat ik een paar jaar terug meer gepraat heb dan de leerkracht. omdat één van mijn kinderen toen zeer introvert was en de leerkracht wist kwasie niets over de interesse’s van het kind (dat zich verstopte in de klas.) nabatik veel gezegd had wist de leerkracht meer raakpunten en kwam alles meer los in de klas..
Hm, ik vrees dat ik een combinatie ben een beetje van verschillende stukjes. Maar ik zal nooit de schuld bij de leerkracht leggen of boos zijn op een leerkracht.
Chapeau voor de leerkrachten om ons allemaal zo toch te proberen helpen!
ttfn
Annelies