Zo voelde het vandaag dus weer aan. Serieus.
Om kwart over acht gooide ik Kobe af aan de rugby. Enfin, ik liep wel nog even mee tot aan het clubhuis, want het was in Antwerpen, en ik ging thuis blijven voor de thuismatch van Wolf.
Na een fijn koffietje en een wakkerwordmomentje aan de computer, gooide ik Wolf tegen tien uur af aan de Poel voor zijn muziekles, en ging zelf op wandel door Gent Centrum. Ver ben ik eigenlijk niet gewandeld, want ik ben nog eens op zoek gegaan in de Sint-Niklaaskerk voor die geocache. Enfin, met een meeneemkoffie en meeneemwarmechoco uit de Labath – een echte aanrader! – reden we iets over elf nog eens naar de Blaarmeersen: opwarming voor Wolf voor de rugbymatch om 12.00 uur. Tijd genoeg dus voor mij om nog tot in Drongen te rijden, en het schoonmaakdoekje voor Kobes fagot in te wisselen. Er zijn namelijk twee soorten, en dat ene was natuurlijk het verkeerde. Meh. Ik heb dan maar meteen een echte fagotstaander meegenomen, zodat het ding stevig staat. Tot hiertoe stond het in een gitaarstandaard onstabiel te wezen, tot grote ontzetting van de kuisvrouw. Negentig euro, bon ja. ’t Is ook voor mijn eigen gemoedsrust, zal ik dan maar denken, zeker?
Tegen twaalf uur stond ik netjes te supporteren aan de zijlijn, en man, wat een match! De U14 staan aan de leiding samen met Pajot, en daar speelden ze nu tegen. Het leverde een machtig schone match op, spannend ook, en dan nog eindigen met een gelijkspel, faut le faire.
Kobe was nog niet terug uit Antwerpen, en ik stelde vast dat de dame achter de bar aan het verzuipen was, en dus ben ik daar dan maar bijgesprongen, terwijl Wolf naar de match van de U16 ging kijken.
We waren maar thuis tegen half vier, maar ’t was eigenlijk wel een fijne dag. Beetje druk, dat wel. Tsja.