Er zijn zo van die vakantiedagen, waarbij je je op het einde afvraagt wat je eigenlijk gedaan hebt. Dat zijn eigenlijk de beste: je hebt je niet verveeld, maar de dag was toch om voor je het goed en wel besefte.
- Er was kine, met een uitgebreid gesprek over de fitbit, waardoor ik zin kreeg in de nieuwe Fitbit Alta in het paars, meteen ook een uurwerk dan.
- We mestten de schoenenkast uit, haalden er alles uit wat te klein of te kapot was, en reorganiseerden de boel. En zagen dat het goed was.
- Ik kreeg een berichtje dat Bart intussen blijkbaar ook Pokémon Go speelt, en gespot was in ’t stad door een van mijn lieve oudleerlingen.
- ’s Avonds was er Call of Cthulhu, waarbij Thomas meespeelde vanuit Athene. Dat ging wonderwel goed, eigenlijk. We hebben wel de camera uitgezet, want die vergde teveel bandbreedte aan zijn kant, maar het spelen op zich ging prima. Af en toe gaf het wel grappige beelden.
Voor herhaling vatbaar, als iemand om een of andere reden niet tot hier geraakt, maar wel tijd heeft.
Zoals ik zei: vakantie dus.