’t Was eigenlijk wel rustig in huis, zo met ons drietjes. Merel en Kobe speelden netjes, ik kon werken, en tegen een uur of vier moesten we onszelf bijna in de auto schoppen richting rugby. Rugby op zaterdagnamiddag? Jawel, inschrijfmoment.
Ik stuurde Merel en Kobe al meteen richting strand met wat strandspeelgoed en een vlieger, ging inschrijven, en hobbelde hen zachtjes achterna. En jawel, ze waren allebei netjes aan het spelen. Kobe probeerde zijn zelfgemaakte vlieger op te laten, maar de wind was gewoon te wisselvallig. Aan het ding zelf zal het niet gelegen hebben, die vliegt schitterend.
Enfin, al bij al een rustige namiddag dus.
Stilte voor de storm, want tegen kwart over zes werd ik opgepikt door Luc, met wie ik die avond de Twitterquiz speelde. We aten eerst iets op het Vooruitterras met het hele team, en haalden nadien in een ongelofelijk warme en eigenlijk veel te kleine Backstay de zesde plaats. Niet zo slecht, al bij al, vond ik, al had ik op beter gehoopt.
Enfin, fijne dag, jawel.