De hoop van gisteren is niet echt uitgekomen: ik ben helemaal plat nu. Keel helemaal dik, de ene moment ijskoud, tien minuten later aan het zweten, spierpijn overal, koppijn, en algemeen mottig. En moe!
Wolf is op zijn eentje naar de catechese gemoeten, en stond een kwartier later alweer thuis: blijkbaar had hij de mis moeten volgen, was er geen echte catechese. Tsja…
De brunch bij de Sofietjes heb ik helaas ook moeten afzeggen: het gaat echt niet. Ik keek er nochtans echt naar uit, zowel om hen eens terug te zien, als een hoop andere gemeenschappelijke vrienden.
En intussen zijn Bart en de kinderen naar Ursel, gaan bowlen met de broers. We hebben dat twee jaar geleden ook gedaan, en dat was ferm amusant. Maar ik heb eigenlijk al quasi de hele dag geslapen, en eten zei me ook al niks, dus ik mag wel stellen dat ik ziek ben. Ik kan met moeite op mijn benen staan, laat staan dat ik kan bowlen. En vooral: ik wil zo snel mogelijk weer beter zijn, want de deadline voor de verbeteringen is dinsdagnacht, en ik heb er nog een pak te verwerken. En vandaag mis ik all the fun.
Bleh. Ziek zijn is echt niet leuk…