Eigenlijk is het intussen een traditie geworden, ik doe het al jàren: letterkoekjes uitdelen tijdens de kerstexamens. Zo rond tien uur krijgen zowat alle leerlingen een beetje een concentratiedipje. Dat is heel normaal, en dan helpen een paar extra suikers wel eventjes. Ze mogen altijd zelf een flesje water bij hebben – met de nodige caveat, want omdat ik er alleen voor sta, kunnen ze niet naar het toilet – en iets om te knabbelen dat geen geluid maakt.
En dus ook altijd een poot letterkoekjes. Ik weet niet hoe ik het doe, maar ik ben het nog nooit vergeten. Denk ik. Ik kan dat ook al vergeten zijn.