Je hoort het, ’s avonds, op twitter, en je gelooft het eerst niet. Je gaat slapen, je slaapt rusteloos, en je wordt wakker met de keiharde feiten in je gezicht.
Ik heb me echt vandaag afgevraagd wat voor soort wereld ik mijn kinderen aandoe.
En dan zie je een foto als dit passeren. Hartverwarmend, en mijn geloof in de mens terug versterkend.
Want wat is het? De wachtrij voor het Bloedinzamelingspunt van het Rode Kruis, in datzelfde Parijs.