Vorig jaar was er nog één leerlinge in mijn klas die geen job had gevonden voor Zuiddag, en die heb ik toen zelf maar in dienst genomen om mijn berging aan te pakken. Ik was daar toen zo content van, dat ik ook dit jaar een leerling heb laten werken in ruil voor 40 euro voor een goed doel.
Timon stond hier netjes om negen uur, en samen zijn we toen maar de motregen gaan trotseren. Enfin, ik was eigenlijk vrij vlug weer binnen, want het eerste werkje dat ik voor hem had was er eentje dat mijn rug absoluut niet meer aankan: het herstapelen van een ganse hoop stenen tegen de muur.
Timon deed dat snel en grondig, en ik was meteen al tevreden. Daarna hebben we samen de houtstapel aangepakt, die de kraanman uit het houthok had geplukt en in het achtertuintje had gedropt. Letterlijk. Dit was de toestand van de achtertuin op het moment dat we er nog moesten aan beginnen.
Timon was misschien niet zo handig in het stapelen, maar wel in het aangeven, en meer moest dat eigenlijk niet zijn. Tegen half elf hadden we de hele boel al opgeruimd, en een hoop onverwachte fauna opgespoord. Zo zagen we een heel aantal spinnen die ik nog nooit eerder gezien had: van zwart tot bruin, met een heel specifieke tekening op het achterlijf, tot zo’n drie cm groot. Als iemand weet wat het is: graag!
Plots zagen we ook twee padden, een bruine en ene met een eerder oranje tekening. Timon zei dat hij er daarna nog meer had gezien. Bizar!
Intussen deden we vrolijk verder, en bleek er onder het hout nog een stenen vloertje te zitten, dat we vlot konden uitbreken.
Ook daar zagen we een soort spin die ik nog nooit gezien had.
We reden nog even tot aan het containerpark om alle afval weg te brengen, aten, en toen moest ik eigenlijk wel gaan douchen om les te gaan geven. Timon bleef nog even verder werken, haalde de overwoekerende klimop nog grotendeels weg, en verplantte nog een azalea japonica. Daarna mocht hij van mij al vertrekken: ik was bijzonder tevreden met het resultaat.
Het ziet er nog slordig uit, maar het is de bedoeling dat er een moestuintje komt voor Kobe, ik moet het sowieso nog omspitten.
Enfin, ik ben in elk geval ongelofelijk fan van het principe van Zuiddag. Volgend jaar meer!