Dat hij groot wordt, onze Wolf. Gisteren is hij op bosklas vertrokken, met een grote grijns op zijn gezicht. Hij zag het helemaal zitten, die vijf dagen in Sart-lez-Spa.
Alleen… Ongeveer de helft van het programma heeft hij al gezien: rondlopen in Spa, van het water drinken, het kasteel van Reinhardtstein, de dam van Robertville, het kasteel van de Franchimontezen, Botrange… Dat komt er natuurlijk van als je al een paar keer naar die kant van de Ardennen op vakantie bent geweest. Maar het zal natuurlijk een gans andere insteek zijn, zo met zijn klasgenoten en vriendjes.
En eigenlijk, stiekem mis ik hem wel een beetje. Het is hier toch net dat beetje stiller in huis, en op zich vind ik dat dan weer niet erg, maar ik mis zijn gevatte opmerkingen en zijn scherpe blik.
Het is het begin van leren loslaten, zeker? Tsja…