Omdat ik gisteren nogal laat op de Nachtkronieken was blijven hangen, heb ik nota bene geslapen tot half elf. Ik heb me nog moeten haasten om te ontbijten en te douchen, want om elf uur stonden hier twee flinke kerels, oudleerlingen die de haag kwamen scheren. Omdat de arme haag nu toch al gans geabimeerd is doordat ze meer dan een meter is ingekort, leek het ons het ideale moment om ze ook aan de straatkant flink kort te zetten, zo’n halve meter minder. Het ziet er nu toch al niet meer uit. Meteen hebben de heren ook het woekerende onkruid flink aangepakt, al maak ik me geen illusies: over een maand staat het terug even hoog. Maar bon.
Intussen sorteerden de kinderen eens het tuinspeelgoed uit, en haalden er alle kapotte waterpistolen van tussen.
Bart mestte (een stuk van) zijn kleerkast uit, volledig uit eigen beweging, en ik deed een stapel kleinere onnozelheden, zoals bijvoorbeeld twee keer de kabel te repareren, die de heren netjes hadden doorgesneden. Ook binnen werd alles opgeruimd, en ik voelde me geïnspireerd door het haagscheren, en zette de tondeuse in Kobes veel te lange haar. Er kwam zowaar een proper ventje vanonder.
Bart maakte intussen een fantastisch speltbrood, niet met de bakmachine, maar met de Kitchen Aid, meteen zijn eerste wapenfeit met het ding.
En tegen kwart voor vijf kwam hier een aantal oudleerlingen langs voor een gezellige babbel en versgemaakt ijs met fruitsla, en bleven zowaar tot half negen! Leuk was het wel, ze voelden zich hier duidelijk op hun gemak. Voor herhaling vatbaar, trouwens.