Hmmm… Het begint er naar uit te zien dat we ons vakantieplannen zullen moeten wijzigen, of liever nog: schrappen. Helaas. Wat het weekje Kreta op het einde van juli betreft, moet het nog wel lukken. Maar Talinn in de tweede week van de vakantie? Twijfelachtig.
Het is nochtans allemaal geregeld: Bart en ik zouden vertrekken dinsdagmorgen heel vroeg, en terugkomen vrijdagavond laat. We hadden de max van een hotelletje gevonden, ik zag het helemaal zitten.
Wolf is de zondag al weg op kamp, Kobe vertrekt pas dinsdagmorgen, maar mag de maandagavond bij een vriendje gaan slapen. En Merel, daar was wat meer regelwerk aan, maar ook daar lukt het wel. Overdag is ze namelijk op danskamp, van negen tot half vijf met allemaal tweedekleuterklassertjes, en ook haar allerbeste vriendinnetje Lieze. Op maandag- en dinsdagavond mag ze bij Lieze gaan slapen, op woensdagavond bij Gwen (en dus Lena-Mare), op donderdag bij Elke (de mama van Kobes beste vriendje Sebastiaan en diens broertje Elias die bij Merel in de klas zit), en op vrijdag gaat Omaly Merel dan oppikken aan het kamp om ze mee te nemen naar Ronse. Wij moeten zaterdag sowieso naar daar voor de jaarmis van Jeroom. Heel wat regelwerk dus, maar Merel ziet dat zitten.
Mja.
Bart heeft echt veel pijn, en dat zal nog wel een tijdje blijven. Maar vooral: hij is snel moe, en wil vooral dat been plat leggen. Ik weet het, het is nog twee weken, maar ik zie het somber in. Jammer, want ik keek er zo hard naar uit, naar onze vier kinderloze dagen per jaar, en dus vier daagjes voor en met elkaar. Vorige jaren hebben we daar telkens zó hard van genoten…
Ach ja. We zien nog wel, het kan misschien nog, en anders, tsja, dan is het voor volgend jaar zeker?