Als kind was ik altijd al mateloos gefascineerd door geknutsel, techniek en al dat soort onzin. Mijn pa was gelukkig een knutselaar van het zuiverste water, en ik mocht altijd meehelpen of op zijn minst meekijken. Ik heb niet het gevoel, eigenlijk, dat de jongens dat ook zo vaak deden, maar dat kan mijn gedacht zijn.
In elk geval ben ik hier in huis ook de knutselaar: ik heb een heel arsenaal aan alaam, en ik denk dat Bart niet eens weet wat we allemaal in huis hebben. Dat doet er eigenlijk ook niet toe, want als er iets moet gerepareerd worden, mag ik aantreden. Af en toe heb ik geen flauw idee hoe ik eraan moet beginnen, en dan zijn er gelukkig nog hulplijnen. Vroeger kon ik met de glimlach naar Jeroom bellen, maar intussen kijkt die enkel nog maar in mijn gedachten grinnikend toe hoe ik zijn gerief vermoos. Er is natuurlijk ook mijn vader, maar die zijn uitleg wil soms wel eens verwarrend werken, als ik zelf niet precies kan uitleggen wat ik nodig heb. Als ik echter heldere, duidelijke vragen stel, krijg ik heldere, duidelijke antwoorden. Maar vooral heb ik enorm veel aan zijn knutsellessen van vroeger. Ja, ik kan een cirkelzaag probleemloos bedienen, of een kolomboormachine. Ik weet hoe ik kerstboomlichtjes moet solderen, hoe ik klinken repareer, met welke tape ik de kraan moet vastzetten, hoe ik twee stukken ijzer ruwweg aan elkaar moet lassen (al moet ik daarvoor zijn laspost gaan halen), hoe ik een motorbatterij oplaad of hoe ik glas moet snijden.
Dat laatste is me eerder deze week goed van pas gekomen, toen ik een dekglas voor de gerbilkooi moest snijden. En vandaag… slaagde ik erin om tijdens het grasmaaien om te kijken naar een gillende Merel, en dus mijn kabel overhoop te rijden. Tot zover mijn grasafrijambities.
Maar ik hou er niet van wanneer mijn ambities gefnuikt worden. Ik heb me eerst een half uur zetten mokken aan mijn computer, en heb me toen met wat hulpmiddelen op de zulle gezet en de draad gerepareerd: isolatietape, stanleymes, denudeertang, en een logisch verstand, meer heb je niet nodig. En wat geduld, en een vader die dat vroeger blijkbaar ook tegenkwam, en van wie je dat dus hebt afgekeken.
Merci pa. Een huishouden runnen vraagt ook dat soort kennis, blijkbaar. Toch als ge lomp genoeg zijt om over uw kabel te rijden met de grasmachine…