Vakantie, dat is ook plots twee jongens die verdwijnen. Een klasgenootje van Kobe is recent in de buurt komen wonen, en ze waren gisteren even langsgekomen om te vragen of Kobe mocht komen spelen. Hij is dus deze morgen richting Nathan vertrokken, is even thuis gekomen om te eten, en was daarna weer weg. En Wolf? Die kreeg een smsje van een vriendje, of hij niet af kwam. GSM in de broekzak, fietsslot rond het stuur, en weg was hij.
En toen waren Merel en ik dus plots alleen. We zijn dan maar boodschappen gaan doen met de aanhangfiets, en dat vond ze zalig. Tot hiertoe moest ze in het kinderstoeltje, maar ik wilde die aanhangfiets wel eens uitproberen. Het is nipt, maar het lukt wel. Alweer een tijdperk afgesloten. Het gaat snel…
En verder zijn we haar kamer aan het uitmesten. Normaal gezien kan ze zelf haar kamer bijzonder goed netjes houden, maar nu had ze het te ver laten komen, en zag ze er zich geen man meer over. Daarbij, haar kasten moesten ook dringend aangepakt worden: alle babyspullen en ontgroeid speelgoed eruit, en alle nieuwe dingen erin. Ik ga meteen ook haar meubeltjes wat verschuiven zodat het groter lijkt. Op deze manier ziet ze het wél zitten, en is ze me fantastisch aan het helpen.
Vakantie voor mij is dus kinderkamers opruimen. Zucht. Maar het geeft wél een goed gevoel achteraf. Gelukkig maar.