Dat is toch wat Merel het noemde. Want anders nemen we tijdens de rugby kant-en-klaar gesmeerde sandwiches mee, netjes in een grote brooddoos.
Vandaag had ik geen tijd meer gehad om ze te smeren, en dus had ik gewoon de zak mee, het beleg, twee bordjes en messen en een paar servetten. Merel vond het allemaal prachtig: een échte picknick! Op een tafel! Met bordjes!
We moesten en zouden naar de “kaarttafel” (er zit een soortement kaart in het tafelblad) gaan aan de ingang van de speeltuin, want dat is zowat de enige tafel die we al gevonden hebben. Ook heel leuk: we kwamen net tegelijk met Erik toe op de parking, en die ging dan gezellig mee. We hebben heerlijk gekletst en genoten van het fijne weer. Heerlijk zenmoment, tussen al het gejaag en alle drukte.
