Woensdag, da’s hier altijd een mix van stressmomenten en heerlijke gezapigheid.
Stress, toen Wolf ’s morgens plots hartverscheurend begon te huilen. Zijn gitaarsnaren moesten al twee weken vervangen zijn, en hij ging dat nog rap even doen voor school. Tot hij vaststelde dat je zo’n snaar er niet op een halve minuut had afgedraaid en weer op. Bon, mama to the rescue: ik moest maar om twintig over negen lesgeven, en ik heb me dus een zere pols gedraaid in dat dik uur dat ik nog over had. Ik was nog ei zo na te laat ook, maar de nieuwe snaren zaten erop. Hopelijk komt die pols ook weer snel in orde.
Gezapig tijdens het lesgeven. Gewoon, fijne klassen, fijne leerstof, en het klaslokaal is nu eenmaal mijn element.
Stress toen er files bleken te zijn, en ik niet gelijktijdig met de kinderen kon thuis zijn. Meer stress om snel te kunnen koken, want de jongens moesten naar de notenleer/gitaarles. Het was enerzijds gewoon spaghettisaus opwarmen, maar Kobe lust die niet, en ik heb nog snel aparte saus voor hem gemaakt.
Gezapig terwijl de jongens naar de les waren, en ik met Merel heerlijk meisjesdingen deed, zoals nagels knippen en lakken, koffie drinken met een koekje bij, sites updaten.
Stress, want natuurlijk belde terwijl ik net de jongens ging halen, de man van Eandis dat hij voor de deur stond. Hij wilde gelukkig wel de twee minuten die ik verwijderd was, wachten, en dus heb ik nu een gloednieuwe, veiligere hoofdschakelaar voor de elektriciteit. Oef.
Gezapig terwijl er vieruurtjes werden genuttigd, toetsen verbeterd en algemeen getamzakt.
Stress omdat het plots toch later bleek te zijn dan gedacht, en er naar de rugby moest gegaan worden, met het smeren van sandwichkes en alles wat daarbij hoort.
Gezapig terwijl de jongens aan het trainen waren, en ik met Merel door de vrieskou liep, vaststelde dat zowel glijbaan als picknicktafel veel te nat en te ijzig waren om te gebruiken, en dan maar al wandelend een sandwichke at, terwijl Merel vrolijk huppelde en we naar het ijs keken.
Stress omdat Merel sowieso op woensdag- en vrijdagavond veel te laat in bed zit wegens die rugbytraining, en ik me dus opjaagde om haar toch nog tegen kwart over acht in bed te krijgen.
Gezapig omdat het heerlijk rustig was met de kinderen in bed, en ik nog op mijn dooie gemakje nog wat werk voor school en blogs kon doen.