Het is toch raar hoe de kleinste dingen iemand toch zo content kunnen maken. Een dikke week geleden was ik nog helemaal in mijn nopjes om een nieuwe kerstboom, een deftig hangend gordijn en een opgeruimde naaikamer.
En vandaag is mijn humeur helemaal het tegengestelde van het weer door een paar simpele combats. Combats als in: die zware legerbottines van den ABL (Armee Belges/Belgisch Leger). Mijn vorig paar heb ik namelijk helemaal versleten, de zool was compleet losgekomen. Ondanks reanimatiepogingen met hotglue, nietjespistolen, schoenmakers en nagels heb ik ze definitief aan Maarten moeten geven, en blijkbaar is dat al meer dan twee jaar geleden. Intussen heb ik op larps – want daarvoor gebruik ik ze dus – mijn oude en eigenlijk nipt te kleine Timberlandbottienen gedragen, tot ik op de laatste Omen moest vaststellen dat ook daar gaten in de zolen waren gekomen, en dat mijn wandelbottines niet waterdicht zijn aan de bovenkant. Blah. Natte en koude voeten, dat is het algelijk toch niet op zo’n weekend in de bossen.
Vandaag heb ik de koe bij de horens gevat – over twee weken zit ik alweer in de bossen – en ben ik beginnen googlen op legerstocks. Mijn jongste broer wist me te vertellen dat er eentje in Deinze zat, maar dat is al gauw een half uur rijden van hier. En toen bleek er ook ene te zijn in Assenede, nog net voor Zelzate, op een kwartiertje rijden. Een telefoontje bracht me de kennis dat ze wel degelijk echte ABLs liggen hadden, in maat 41 (ik doe er extra dikke kousen in, vandaar), voor 109 euro. Bon, ik kon ze online vinden voor 89 (+ 7 euro verzendkosten), maar hier was ik er tenminste zeker van dat ik ze zeker op tijd ging hebben. In de winkel stond ik effectief te glunderen: echte combats! Yes!
En toen bleek er aan de kassa net een actie te zijn van -15% op de schoenen: geen 109, maar 92 euro!
En dus staat er hier op mijn tafel nu een gloednieuw paar zwarte combats te blinken. Elke keer dat mijn ogen erop vallen, blinken ook die. Echt waar.