Ik had per toeval deze middag gewoon geen kinderen in huis! Serieus: Kobe en Merel waren bij vriendinnetjes gaan spelen, en Wolf was met Wout mee naar de film. Deze voormiddag was de kuisvrouw geweest, en dus had ik een proper, muisstil huis voor mezelf alleen. Ik voelde me zowaar verloren!
Maar ik genoot: ik was boodschappen gaan doen, en had voor mezelf een merveilleuxtje meegebracht, dat ik hier in alle rust zalig heb opgegeten. Gewoon om te vieren.
En toen was ik wellicht de stilte beu. Of ik wilde glazen maken tegen Kobes feestje morgen, dat kan ook. Ik heb hier namelijk al tijden een klein graveermachientje liggen, dat ik nog nooit gebruikt had. Onlangs kreeg ik van een collega een glas voor Merel met daarop haar naam en Hello Kitty, en toen zag ik effectief de mogelijkheden, temeer omdat ze me verklapte hoe ze het deed: een tekening uitprinten, aan de binnenkant van het glas kleven, en dan over de lijntjes gaan. Poepsimpel, maar wel een fijn resultaat!
En dus ging ik aan het werk. Eerst nog met mijn gewone bril en een T-shirt met décolleté. Iets later plukte ik een stukje glas uit mijn oog – gelukkig geen schade – en trok ik een werktrui met hoge kraag aan en zette een veiligheidsbril op. Serieus zeg.
Maar het resultaat mag er wel zijn. De drie vriendjes die morgen komen, zijn alledrie grote Skylandersfan, en dus vroeg ik aan de mama’s wat hun favoriete Skylander was. Dit is het resultaat, op gewone Ikea-glazen:
We hadden ze opgevuld met snoep, en ik denk dat ze ze wel leuk vonden.