Na de voorstelling in de Bargiekaai, die rond twaalf uur afgelopen was, reden we fluks door de hitte naar de Zuid. we vonden een parkeerplaatsje, gratis en voor niks, voor het rectoraat, en gingen dan maar lunchen op het terras van de Vooruit.
Aansluitend liepen we verder naar het park van de Zuid, waar Gentopia zijn tenten had opgeslagen. Er werd eigenlijk veel tamtam rond gemaakt, vond ik, maar eigenlijk was het niet zo bijzonder. Een verslag van een collega kan u hier vinden op Gentblogt. We hebben er een uurtje doorgebracht, denk ik. Er waren springkastelen per leeftijd, en ja, de jongens hebben er zich wel wat op geamuseerd, maar toen werd het te druk, vonden ze. Ook Merel heeft heel even op de springkastelen van de kleintjes gezeten, maar op haar eentje vond ze er niks aan, en ze had geen vriendjes, zei ze. Tsja. Dan kwam ze maar bij mama zitten.
Enfin, we liepen nog even rond, gingen met de Gentopiaburgemeester op de foto,
en probeerden het even op het gewone speeltuintje. Merel vloog echter al bij de eerste draai in het zand, en zette het op een onbedaarlijk huilen.
Enfin, we passeerden nog langs de tent met gitaren, klavieren en drums,
en eindigden in het Clicskasteel, waar Wolf het eigenlijk vooral frustrerend vond dat een op de twee clics beschadigd was. Merel liet het alvast niet aan haar hartje komen, en maakte een kroon met de kleuren die wij niet hebben thuis.
En toen moest er uitgepuft worden op het bankje…
Enfin, we gingen dan maar naar het shoppingcenter, want ik had hen een ijsje van de Australian Homemade beloofd, en we gingen nog even kijken voor sandalen voor Merel. Die hebben we er niet gevonden, wel een paar schoenen voor Wolf. We liepen nog wat van boven naar beneden, weer naar boven (toilet) en weer naar beneden (water), pikten intussen nog haaknaalden, haarbanden en een poging tot verjaardagscadeautjes op, en reden tegen vier uur richting de Brantanto, waar we alsnog sandalen vonden, en passeerden langs de Standaard in Mariakerke, waar ze wél de boeken hadden die Kobe zo graag wou voor zijn verjaardag.
Tegen vijven waren we thuis, heet en moe. Poeh (alweer).
En als je wil weten wat Wolf en ik die avond nog gedaan hebben, dan moet je eerst hier het verslag van de Bandits lezen, en dan daarna onze zwerftocht door de stad lezen. Ik ga die hier echt niet kopiëren…