Bloed, zweet en tranen, maar bon, de jongens hun kampgerief is binnen. Dat gaat morgenvroeg al mee met de camion richting Kalmthout, en zondagmorgen vertrekt Wolf met de trein, en dinsdagmorgen Kobe. Op die manier hoeft er niet gezeuld te worden met valiezen en sportzakken.
Ik heb me nog moeten haasten met Kobes indianenkostuum: ik wilde het perse met franjes, de broek ook meteen groot genoeg dat ze nog lang genoeg kan dienen tot Wolf zijn totem krijgt, en met een tekening. Tsja, als ik iets doe, moet het ook goed zijn.
Dat Kobe deze namiddag, toen het kostuum zo goed als af was, met de mededeling kwam dat hij tóch nog in zijn kleuterindianenkostuum kon, deed mijn humeur geen goed. Maar bon, hij heeft nu dus twee kostuums. Zucht. Zal ik me wel opjagen en er tijd in steken!
