Zucht.
Er blijven dus van die stomme kosten bijkomen, links en rechts. Zo komen ze vandaag het toilet op de eerste verdieping – eindelijk – vervangen. Sinds de regenwaterpomp is aangesloten op de toiletten, konden we dat toilet immers niet meer gebruiken. Er moet ergens een miniem water- of zelfs luchtverlies op gezeten hebben, waardoor de drukpomp voortdurend bleef aanslaan. Onhoudbaar, zowel qua verbruik als qua lawaai.
Er zat niks anders op dan het toilet te vervangen, dus. Voor 200 euro kregen we een nieuw binnenwerk van de spoelbak, voor 400 euro was het meteen een compleet nieuw toilet met twee jaar garantie en alles erop en eraan. Nieuw toilet dus.
De loodgieter installeerde het, zag dat het goed was, en begon een aantal buizen te vervangen in de garage (die nét nu het begeven hadden, oh Murphy). Gelukkig dat hij nog niet weg was, want na twintig minuten sloeg plots de pomp opnieuw aan, om quasi niet meer te stoppen.
Grote vraagtekens en gefronste wenkbrauwen bij de loodgieter, die moest vaststellen dat de pomp blijkbaar zó fijn staat afgesteld, dat ook het nieuwe toilet niet voldeed. Met een stevige vloek is hij om een nieuw binnenwerk gereden, voor in dat nieuwe toilet. Juist ja.
Enfin, nu werkt het dus wel. Feilloos. Oef.
Het oude toilet gaat zondag opgehaald worden door vrienden, het nieuwe is ziet er alvast goed uit. Nu nog eens iets doen aan die spuuglelijke tegeltjes, de afgrijselijke afvoerbuis en die knalgele toiletrolhouder, en het komt nog allemaal in orde.
