Er hing wel enige nervositeit in de lucht, ja: gingen ‘mijn’ fotografen het wel goed doen in de workshop? Aan de ene kant was ik er bijzonder gerust in, aan de andere kant blijft er toch altijd enige twijfel: je wilt niet afgaan tegenover je collega’s en 70 leerlingen.
En dus passeerde ik om kwart voor acht langs de bakker, en zat ik om acht uur met de fotografen aan tafel voor een laatste bespreking.
Een uur later zag ik dat het goed was: de leerlingen luisterden perfect naar de theorie,
waren daarna druk bezig de kleine technische opdrachten in de school uit te voeren, en vonden het interessant, de ene puberende schoolmoeë enkeling daar gelaten natuurlijk.
’s Middags gingen we iets eten met de collega’s in de stralende zon,
verzamelden de leerlingen aan de McDonalds (al minstens dertig jaar het vaste afspreekpunt van de jeugd)
en verspreidden ons toen over de stad voor de portretopdracht. Ik had voor mezelf en mijn twee groepen de Gras- en Korenlei uitgekozen, en ik moet toegeven: excellente keuze!
Zeker toen ik besloot dat ook de Hooiaard en de daar tegenoverliggende Damass tot de Gras- en Korenlei behoorden ^^
Enfin, het leven was mooi, en het was een zalige manier om mijn geld te verdienen vandaag, daar op het muurtje aan de Graslei, met een koffie en een hoop fijne leerlingen.