In mijn eigen woonkamer, nog wel!
Vandaag zijn ze hier immers het plafond aan het herschilderen, samen met de witte muren. Omdat ik het echt niet zag zitten om alles te verhuizen, hebben ze gewoon alles afgedekt met plastiek. En toen kwam ik thuis, en kon ik nog met moeite binnen. De kinderen heb ik wijselijk maar in de opvang gelaten tot kwart voor zes: tegen dan was het hier weer leefbaar.
Om je een idee te geven:
En dat was dan de toestand in mijn bureau, waar ik me nog net heb kunnen tussenwurmen, en waar het pokkeheet was.
Maar intussen heb ik wel een prachtig egaal wit plafond, wat een heel verschil maakt.
We gaan er ooit nog geraken…