De kinderen waren hard toe aan wat rust, na de laatste schoolweken, maar blijkbaar is er ook een grens aan die rust.
Elke moeder zal het beamen: na verloop van tijd moet je zowat elke dag eens uit je huis met hen, of je wordt er zot van, en zij eigenlijk ook, tenzij er een andere dwingende bezigheid is.
Maandag gingen we cadeaus zoeken in Mariakerke, dinsdag waren er de voorbereidingen voor kerstavond en oma en opa die kwamen, woensdag gingen we naar Omaly, en donderdag was het blijkbaar voldoende om gewoon thuis te blijven, al hadden we ook niet veel keus met een Mereltje dat sliep tot na vijf uur. Gisteren werd het lunchen in Ikea, waarna Wolf en ik ons door de menigte een weg baanden om een kast en bed voor hem te kiezen (ik ga die later dan wel eens halen) en Kobe en Merel in de speelhoek ongelofelijk veel lol hadden.
En vandaag scheen de zon weer volop, en was Merel rond kwart voor vier al wakker, zodat we na het vieruurtje ons oppakten en naar het kleine speeltuintje in de Marseillestraat reden, een zijstraat van de Meulesteedsesteenweg.
Kobe protesteerde hard omdat hij verplicht werd mee te gaan, en protesteerde minstens even hard toen ik na een klein uur opperde dat het te donker werd en we naar huis gingen.
En nog een filmpje, gewoon voor de gekke bekken van Wolf en het superschattige lachje van Merel.