Blijkbaar worden we wel heel geroutineerd in het opruimen en zo. Ik ben namelijk iets voor acht opgestaan, heb ontbeten met de kinderen, en ben beginnen opruimen. Bart heeft eerst wat meegeholpen, is daarna de auto gaan halen, en tegen half tien was alles ingeladen, en waren we gewoonweg klaar! Het scheelt ook een pak dat de kinderen tegenwoordig gewoon meehelpen natuurlijk.
We zijn rustig de auto opnieuw gaan parkeren, en zijn naar de Action Factory getrokken. We hadden de jongens namelijk laten kiezen tussen zwemmen of minigolfen, en allebei kozen ze resoluut voor het minigolfen! Ze doen dat blijkbaar bijzonder graag.
We hebben dan nog rustig iets gegeten ter plekke, de kinderen nog even laten spelen, en rond één uur zijn we vertrokken, kwestie van niet teveel file te hebben rond Antwerpen. Tegen half vier waren we thuis in een koud huis, maar een uurtje later was het er lekker warm – lang leve de kachel – waren de eerste wasmachines al aan het draaien, waren de valiezen al leeg, en zaten de kinderen rustig te spelen.
Kobe had nochtans nog een date: hij mocht gaan slapen bij zijn liefje! Ella gaf een slaapfeestje voor hem, Xander en Kaat, en Kobe keek er enorm naar uit. Trots als een pauw stapte hij bij haar binnen met zijn rugzakje met pyjama, tandenborstel en Elandje, met nog een grote zak chips – dat had hij haar beloofd, en dat was papa nog speciaal gaan halen in de nachtwinkel omdat al de rest dicht was – en een klein cadeautje. Hij glunderde.
Zes jaar, en een slaapdate. Moet kunnen, zeker?