Zo’n dubbele boeking op één avond, met dingen die ge echt alletwee wil zien/meemaken, met kinderen, da’s niet zo vanzelfsprekend.
Er was namelijk clubdag in de rugby, en toneel in de scouts, als begin van de scoutstweedaagse. Ik heb gewikt, gewogen, mensen geëngageerd, gepland, afgesproken, en het lukte zowaar!
Om zes uur stond ik met de drie kinderen (Bart zat ergens in Nederland) aan de Blaarmeersen, voor de clubdag van de rugby. Omdat ik daar in het clubhuisteam zit en foto’s wilde nemen, wist ik op voorhand dat het druk ging zijn. Ik had een leerling uit het zesde mee als nieuwe speler, en zijn vriendin (die trouwens bij mij in het vijfde zit) was mee als babysit voor Merel. Geen overbodige luxe, want ik heb nogal wat rondgelopen. Intussen zat Merel dus bij Phebe, at boterhammetjes, liet een ballon vliegen, en dat soort dingen.
Tegen kwart na zeven, toen de eigenlijke training begon (en ik het doodjammer vond dat ik de ‘oudertraining’ met de jongens moest missen) laadde ik iedereen weer in de auto, en reed naar huis. Wolf had al in de auto gegeten, moest gelukkig niet meer douchen, en kon zich gewoon snel omkleden. Gelukkig stond oma al paraat, en kon zij hem tegen kwart voor acht naar de scouts voeren (waar hij eigenlijk om zeven uur verwacht werd, maar ik had verwittigd). Intussen stak ik een doodmoeë Merel in bed, was Kobe ook omgekleed, en kon ik samen met hem naar het scoutstoneel gaan kijken.
Dat was overigens even knudde als altijd: een natuurgroep wil de scouts weg omdat die zogezegd de natuur vernielen, kidnappen daarom professor Zonnebloem, gebruiken diens raket om naar het verleden te vliegen en daar Baden Powell uit te schakelen, zodat de scouts nooit bestaan. De scouts steken daar, samen met Kuifje en co, een stokje voor.
Wolf en de welpen (LOL, ideale groepsnaam ooit!) waren de tweede scène, en hij zit als natuurgroeplid achter een krant te spioneren.
Ik heb goed gelachen, ons ma is voor het tweede deel ook nog afgekomen (intussen was Bart dus thuis), de kinderen hebben nog een bakje frieten gekregen, we hebben even aan het verschroeiende kampvuur gezeten voor een klein stukje van de zangstonde, en om tien uur zijn we huiswaarts gegaan. Jammer dat we de clubavond niet verder hebben meegemaakt, maar soit, we hebben allebei kunnen doen op een redelijke manier.
Goed gelachen ook: iemand bij de rugby vroeg waarom we al voort gingen, en ik zei ‘Scoutsweekend’. Reactie: “Ja zeg, ze moeten kiezen hé!” Droog antwoord: “Yup, ze kiezen de scouts”.