We waren al vrolijk de kilometers aan het vreten op de snelweg, toen plots de telefoon ging: mijn ma. Of we al aan het rijden waren? Ja, tiens, als we binnen anderhalf uur in Zomergem moesten staan, zaten we niet meer in Rouen, nee.
Ze wist ons gewoon te melden dat Merel en Kobe best nog wel een extra nachtje en dagje bij oma en opa wilden blijven, en dat wij dus ook nog mochten wegblijven. Yay! We sloegen het aanbod niet af, wel integendeel!
Terugrijden naar Rouen zagen we niet zitten, dat zou al te stom geweest zijn, hoe zalig het daar ook was. Maar we zaten op ongeveer 50 kilometer van Rijsel, en daar was ook een zeer befaamd museum voor Schone Kunsten, dus… Op naar Lille! Bart regelde vanuit de auto een kamer in een designhotel (Best Western Why, een aanrader overigens), 110 euro zonder ontbijt, dus wel wat duurder dan ons voorbije logies, maar we konden niet kieskeurig zijn. Iets na zessen reden we de auto de parking binnen, en installeerden we ons in onze hotelkamer. Niet zeer ruim, maar ruim genoeg, met een schitterend bed, overal kleine designdetails, een nespressomachine op de kamer, een (met frisdranken) gevuld frigootje dat inbegrepen was in de prijs, en vooral een schitterende douche. Ik heb er zowaar een foto van genomen, gewoon om thuis na te kijken of het betaalbaar is voor hier in onze tweede badkamer.
We puften even uit, ik maakte gebruik van de gratis wifi terwijl Bart het stof van zich afspoelde, en we liepen doorheen de stad naar een Japans restaurant. Bart had zin in sushi, en ik zei geen nee tegen een gemengd bord tempura. Al moet ik zeggen: als zelfs alle groenten gefrituurd zijn, is het een beetje van het goede teveel.
We maakten nog een wandeling, zagen het stadscentrum en vooral de gigantische massa volk die van de eerste warme avond genoot door op een terras te gaan zitten.
We sloten af met een Haägen Dasz ijsje, nadien zelfs nog een cocktail op het bijzonder hippe (alweer) terras van ons hotel, en zagen dat het goed was. En genoten vooral van ons onverwachte extra dagje.
Dank u, ma!