Al moet ik toegeven: hij begon zalig rustig. Rond een uur of acht zijn we opgestaan, wat gelummeld en gedoucht, zodat we tegen negen uur aan hotelbuffet zaten. Ik moet zeggen: het was in orde, en meer dan dat ook.
Om nog te wellnessen gingen we ons moeten haasten – we moesten om elf uur het pand verlaten – zodat we dat maar overgeslagen hebben, en even tot aan M.A.R.T.H.A. gewandeld zijn, om daar te kijken naar een nieuw set trouwringen. Bart vond ze toch niet helemaal zijn goesting, helaas. Enfin, om elf uur waren we weg, richting de Visserij, om de jongens op te pikken. Van daaruit reden we door naar Zomergem, om ons dadelijk naar het plaatselijke Chinese restaurant te reppen. Ha ja, want om nog zelf te koken en eerst boodschappen te doen, ging het te krap worden: om twee uur begon het schoolfeest.
We hebben er lekker en gezellig gegeten, de hele familie heeft met Bakugans zitten spelen (moet kunnen, op restaurant), en we hebben onze ouders er achtergelaten. Voor een dessert hadden we helaas geen tijd meer, zodat we gewoon afgerekend hebben, en mijn ouders de restjes opgegeten of meegenomen hebben.
Om half twee waren we thuis, net op tijd om ons om te kleden – de jongens waren nogal vuil van in Yako’s tuin te spelen – , Merel een zwarte outfit aan te trekken, en door te gaan. We hebben de jongens aan het werk gezien in hun verschillende workshops,
en Merel heeft een ‘dansje’ gedaan, als raafje in Fabeltjesland. Eigenlijk heeft ze meer van pure vermoeidheid staan huilen dan wat anders, maar bon :-p
We hebben de jongens nog wat bonnetjes in de handen gestopt voor de rest van hun workshops en het eendjesvissen en zo, en zijn met Merel na haar optreden naar huis gegaan, want ze moest echt wel in haar bed, het arme kleintje.
’s Avonds was ik uitgenodigd voor een barbecue, maar ik was nog steeds zó volgevreten dat ik die maar heb overgeslagen, en pas tegen negen uur naar ginder ben gegaan. Een dessert, a.k.a. een pannenkoek met een bolletje ijs, ging er wel nog in, tussen de zeer fijne en vooral bizarre gesprekken door.
Enfin, om één uur was ik thuis, behoorlijk moe. Hoe zou dat nu komen?