Ik weet niet waar ze het gehaald heeft, want het is niet alsof onze jongens dat veel deden, maar Merel is dus zot van haar poppen. Ze kookt vanalles in het keukentje, en dan komt ze het me laten proeven. Of ze voedert haar poppen, en steekt ze dan in bed, bijvoorbeeld. En man, enig idee hoe vaak zo’n pop in de verbeelding van een klein meisje kaka kan doen of kan overgeven in een uur? Sommige dagen doe ik niets anders dan haar helpen met kleertjes aan, kleertjes uit, pamper aan, pamper uit… Ze vindt het zàlig.
Deze fotootjes zijn getrokken op een moment dat ze het gewoon niet door had…