Tsja, met intussen drie kinderen die al steeds iets meer kunnen, komen er ook leukere en mooiere cadeau’s bij.
Om te beginnen mocht ik uitslapen, en kreeg ik een feestelijk ontbijt, met versgebakken koffiekoeken, verschillende soorten fruitsap, verse fruitsla, yoghurt, enfin, the works.
Er waren uiteraard ook cadeautjes:
– van Wolf een zelfgeschilderde en verniste ajuinpot, compleet mét ajuinen. En een tekstje, uiteraard.
– van Kobe een hele mooie brief, en een met onuitwisbare stift beschreven bordje met zelfgebakken koekjes.
– van Merel een beschilderde tegel, met complimenten van de crèche, en een beschilderd potje met een plantje in. Geen idee wat het zal worden, het staat op de vensterbank en krijgt water.
In de namiddag gingen we naar Ronse, voor taart. Nelly had uiteraard weer een gans legioen verwacht en daar ook taart voor voorzien, wat resulteerde in het feit dat ik de rest van de week nog taart zal eten, vermoed ik (op de foto staat de grote perentaart nog niet, en de snoeperderijen achteraf). Zo heel erg vind ik dat niet, tenzij dan voor de lijn…
En uiteraard waren er ook onze beide meisjes die samen speelden, en bleef Bo het middelpunt van de belangstelling.
En het is me nu eigenlijk pas opgevallen waar Merel die stralend blauwe ogen vandaan heeft…