Zo van die groter wordende kinderen, da’s eigenlijk best handig.
Ik had me vandaag namelijk plots gerealiseerd dat Wolf jarig was geweest in de vakantie, en dat hij dus morgen misschien best wel een traktatie meenam naar school. Niet dat dat moet, natuurlijk, maar ze vinden dat allemaal wel bijzonder fijn, uiteraard.
Individuele traktaties, daar zijn ze op school min of meer van afgestapt. Vroeger heb ik het ook nog gedaan, maar eigenlijk kijken de kinderen toch niet om naar die zakjes snoep, en je hebt er alleen maar werk mee. Voor Kobe had ik afgelopen zomer ook alleen nog twee grote cakes gebakken en versierd, Wolf had vorig jaar nog individuele versierde cupcakes mee.
Bon, ik heb Wolf het bakboek van de Boerinnenbond voor zijn neus gelegd, alle ingrediënten gegeven, en hem min of meer laten doen. Uiteraard heb ik een oogje in het zeil gehouden en hier en daar geholpen, maar zelfs de eieren scheiden heeft hij zelf gedaan. Apetrots stonden er een tijdje later dus twee mooie cakes te wachten op versiering, en daar heeft ook Kobe mee geholpen.
En ik, ik heb intussen was opgevouwen en dat soort dingen. Volgende keer kan hij het quasi helemaal zelf, en als hij dan nog cake wil meenemen, zal hij toch zelf het initiatief moeten nemen.
Naar ’t schijnt was ’t lekker!