Jawel, tegen acht uur was iedereen uit bed, tegen tien uur was het huisje leeg en de auto vol.
We parkeerden de auto, en gingen terug naar het centrum om de buitenminigolf te spelen, want die hadden we nog niet gehad. Bart hield zich intussen bezig met waardevolle vader-dochtertijd.
We dronken nog iets, en zetten toen in de miezerige motregen aan naar Middelburg. Van de tocht over de Deltawerken was geen ene barst te zien door het slechte weer, jammer!
In Middelburg gooiden we een kotszak weg, zetten Merel in de buggy, en gingen op strooptocht langs de winkelstraten op zoek naar zwarte laarsjes voor mij. Dat hadden mijn mannen mij beloofd, en ik denk dat de gemiddelde tijd in een winkel twee minuten was. Niks gevonden dus. Wel aangenaam verrast door Middelburg: mooi stadje, en veel winkels. Eens terugkomen in de zomer, ik denk dat het daar dan best fijn toeven is.
We aten iets, gingen nog snel boodschappen doen in de Albert Heyn naast de parkeergarage (die verschillende soorten hagelslag van Venz, daar doen mijn gasten een halve moord voor, vandaar) en waren tegen vier uur terug thuis. Binnen het uur was het meeste opgeruimd, was de eerste wasmachine al aan het draaien, lag Merel netjes te slapen, zorgde de brandende haard voor een snellere opwarming, en lagen de jongens tv te kijken. Ha ja, want ze hadden hun tvtje nogal gemist, zei Wolf.
Zo’n eigen proper huizeke, da’s toch ook een gerief. En als je dan nog een weekend voor de boeg hebt, geeft dat toch nog wat extra vakantiegevoel.