Om toch niet helemaal in een routine te vervallen, en ook wel omdat de jongens bijzonder graag minigolfen, gingen we deze voormiddag dus, jawel, u raadt het al: minigolfen.
Port Zélande heeft er twee: een gewone buitenminigolf, vrij standaard. En dan dus ook een vrij spectaculaire indoorminigolf, met allerlei machines. Zeer fijn, als alles zou werken tenminste. Want blijkbaar was de compressor kapot – ze hebben er de hele tijd aan zitten sleutelen – en werkten bepaalde toestellen dus niet. Maar het balletje werd omhooggevoerd, weggeschoten, van de ene ton in de andere geschoten… Het had eigenlijk een hoog Steampunkgehalte, en Wolf vond het de max!
Merel, die zat erbij en keek ernaar, en ging dan maar onder toezicht van papa in de grote binnenzandbak spelen, waarop Kobe haar volgde. En mama, die werd genadeloos afgedroogd door haar oudste zoon.
Na het eten kreeg ik een klopke, en kroop ik simultaan met mijn dochter in bed voor een stevige tuk, terwijl Bart de jongens ging afzetten bij de Kids Club voor een uurtje ridderen. Ik ben hen weer gaan ophalen, heb wat poppenkast meegekeken, en ben daarna met hen nog een ijsje gaan halen en heb een wandelingetje gemaakt.