Rustig opstaan, ontbijten, de zon zien opkomen uit je zetel… Er zijn erger dagen om te beginnen.
Omdat ik dus duidelijk het ondergoed van de kinderen was vergeten, ben ik deze voormiddag naar het dichtstbijzijnde dorp gereden, zo’n tien kilometer verderop. Ouddorp dus. Denk aan een kruising van Zomergem (of een andere gemiddelde landelijke gemeente) met Damme (klein en vooral toeristisch dorpje, met een paar schilderachtige zichten, en verder vooral wat boetiekjes voor de toeristen en veel restaurantjes).
Na wat gezoek vond ik de plaatselijke Albert Heyn (waar ik dan maar meteen boodschappen heb gedaan) en een Kruidvat, maar ondergoed was er helaas niet te koop. Gelukkig was er ook een Hemaatje, zodat ik kakelvers ondergoed voor de kinderen kon kopen aan een deftige prijs. Ik heb er dan nog wat rondgelopen, een Tshirt gekocht, en vooral veel zwarte laarsjes gepast, maar niks naar mijn goesting gevonden, helaas.
Intussen hadden de jongens alweer op het strand gezeten, en was Merel rustig aan het spelen. Ze zaten nochtans in hun pyama toen ik terug thuis kwam, gewoon omdat hun kleren kleddernat en grondig gezand waren, en ze dus al in bad waren geweest.
Er werd gekookt, Merel werd in bed gestoken, en ik gooide de jongens af in de Kids Club, waar er die dag werd ‘gepiraat’.
Tegen half vier waren we terug in het huisje voor een vieruurtje, en daarna werd er – hoe kan het ook anders? – gezwommen.
En ik, ik moest ’s avonds vechten tegen de vaak, hoewel mijn boek zó spannend was, dat ik het toch maar heb uitgelezen. Heerlijk, zo’n vakantie!
We zijn blij en even gelukkig omjullie aangenaam verblijf ontspannend, neen stresseerende periode, u heeft verdiend