Mereltje leert tellen, en is daar dan ook apetrots op. Zo zijn er twee flesjes in de badkamer, twee pantoffels, twee kousen, en vooral ook altijd twee handjes. Vol trots telt ze dan: “Eén, twee! Ja hé mama!”
En toen leerde ze het begrip drie. En sindsdien, als je haar vraagt: “Merel, hoeveel handjes heb jij?” dan kijkt ze je aan, houdt haar kopje scheef, en zegt dan vol overtuiging: “Dwie!” Om het dan uit te schateren van de pret, omdat ze je voor de gek heeft kunnen houden.
Die kleine van ons, dat wordt een speciale, ik zeg het u.