Nu we eindelijk in een bed lagen, sliepen we ook stevig door. Het was half tien toen we wakker schoten, net op tijd om nog het ontbijt te halen.
En dat is dus typisch zo’n ontbijtbuffet met alles erop en eraan: verschillende soorten eieren, massa’s soorten fruit, bacon, alle mogelijke soorten croissants en krullekoeken en chocoladebroodjes, diverse types cornflakes, maar ook pannekoekjes (al dan niet met choco), rijstpap, clafoutis, flan, griesmeelpap, yoghurt, en daarnaast ook gestoofde groenten en dergelijke. Versgeperst fruitsap, maar ook soms bananenmilkshake en dat soort dingen.
Het komt hier echt niet goed, deze week, met mijn Weight Watchers, vermoed ik. Ach ja… Ik heb mezelf twee kilo gegeven, dat mag ik bijkomen. Niet dat ik het hier kan controleren, maar bon.
Daarna zijn we naar het zwembad (enfin, drie zwembaden) getrokken, waar een ruime bar is en een nog ruimer overdekt terras, zodat je heerlijk in de schaduw kan zitten. Rondom het zwembad zijn er ook massa’s ligstoelen en parasols, meer dan genoeg voor iedereen. De jongens lagen binnen de kortste keren in het zwembad, en ook Merel was niet tegen te houden.
Enfin, toch niet lang. En Bart, die zat al driftig te lezen. Die is van plan om melkwit te blijven, maar wel zijn leesachterstand in te halen. Gelijk heeft hij, ieder zijn vorm van vakantie.
Aan de bar hoef je trouwens maar te vragen wat je wil, en er staan in de voormiddag ook nog croissants ter beschikking, tegen de middag allerhande aperitiefhapjes, en in de namiddag vanaf een uur of vier taartjes en koekjes en cake en zo. Omkomen van de honger gaan we hier duidelijk niet doen, wel integendeel. Hmm.
Ook ’s middags is er een ruim buffet, net zoals ’s avonds, maar daar heb ik het later nog wel over. Na het middageten zijn we allemaal een tuk gaan doen, en ik schrijf met opzet niet tukje. Merel wilde niet in dat bedje, en is dan maar bij papa in slaap gevallen.
Ook de jongens hebben stevig geslapen.
En buiten zaten er intussen dikke wolken, en begon het af en toe te druppelen. Het was wel nog steeds 26°, zo erg was dat dus niet, maar niet bijzonder praktisch.
’s Avonds hebben we na het eten nog heel even rondgelopen, en hebben dan de kinderen maar in bed gestoken. De babyfoon reikte niet erg ver, zodat we gewoon rustig binnen (Bart) of op het terras (ikke) hebben zitten lezen met een cocktail bij de hand. Moet kunnen. Echt wel.