Feestje, of toch zoiets

Vandaag was er een feestje van allemaal ondernemers met kinderen. Bart had me een paar maanden geleden gevraagd of ik dat zag zitten, en of ik dan Pinkstermaandag wilde vrij houden. De locatie wist hij nog niet, er was zelfs een hele kleine kans dat het bij hem op kantoor zou zijn, want dat was een backuplocatie.

Forward een maand of twee. Ik had eerder deze week al een springkasteel geregeld, zodat er voor de kinderen toch iets te doen ging zijn. Want ja, het was bij ons op kantoor. Gisterenavond bleek dat er niet voldoende drank voorzien was, dus is Bart daarstraks nog naar de Delhaize in Mariakerke gereden, die vandaag gelukkig open was.

En toen bleek het vooral een netwerk event te zijn voor de organisatoren, zodat die de hele tijd stonden te praten. En er niet genoeg propere glazen waren, of kommetjes voor de fruitsla en het ijs. En niemand het blijkbaar nodig vond om zelf eens iets op te ruimen. Zodat ik eigenlijk de hele namiddag niks anders gedaan heb dan afgeruimd, de (gelukkig industriële en dus supersnelle) afwasmachine doen draaien, en de propere dingen weer uitgedeeld. Waarbij ik dan van sommige aanwezigen zelfs nog de opmerking kreeg: “Zeg, pakt dit ook ne keer mee, dat staat hier al een ganse tijd vuil te wezen! En kunt ge die tafel eens afkuisen zeg!”

Tot zover mijn idee van een gezellig feestje met de kinderen, waarbij ook ik kon kennismaken met de anderen, en gewoon zitten praten. Maar de catering was in elk geval dik in orde: Aziatische hapjes en desserts, lekker! En alle mogelijke soorten drank, en massa’s fruitsla en heerlijk Italiaans ijs in de namiddag!

Waarom ik het opruimen dan niet zo gelaten heb? Omdat anders Bart nog tot een stuk in de nacht ging mogen opruimen en kuisen, dat het voor hem ook een netwerkevent was, en dat er morgenvroeg hier gewerkt moet worden.

Maar we hebben ons lesje geleerd: geen tweede keer. Zeker niet wanneer de aanwezige kinderen van hun ouders zonder meer met hun vuile stoffige schoenen over de zitpoefjes mogen lopen, chocomelk uitgieten op het tapijt en met hun handen in de kommen fruitsla zitten. Volgende keer zeggen we bijzonder vriendelijk: “Bedankt voor het aanbod, maar nee bedankt.” Goed geweten.