Het is bijna middernacht als ik dit post, maar ik ben een tevreden mens: Merels jurkje is af, en best goed gelukt. Er zitten hier en daar nog kleine foutjes in, maar da’s dan voor de volgende keer.
Het was de allereerste keer dat ik iets wilde maken ‘voor echt’. Ik heb al altijd broeken ingelegd, ritsen gerepareerd, losgekomen naden hersteld, en vooral ook verkleedkleren gemaakt. Maar deze keer wilde ik het, naar aanleiding van Van Katoen, toch eens écht proberen.
Het werd – hoe kan het bijna anders voor een beginner – een jurkje van Mme Zsazsa, met haar schitterende uitleg, handleiding en tekeningetjes. Ze zei dat je een goed uur moest rekenen, maar ik heb er toch drie over gedaan. Proberen uitvissen hoe de tekening in elkaar zat, wat ik vooral met dat beleg moest aanvangen, dat soort dingen.
Maar hey, ik heb ontdekt dat mijn bijzonder oude Bernina ook een ritsvoetje heeft, en ik heb zelfs helemaal uitgevist hoe ik dat moest gebruiken.
En ja, ik ben best wel trots op het resultaat, toch wel. Hier zie je het origineel, ik heb nummer twee gekozen.
Morgen eens zien of het niet nog veel te groot is voor mijn meisje. Ze mag het dragen voor het feest.
Mooi!
heel mooi!!! Proficiat!!!!
Zo zie je maar! heel mooi gelukt, op naar een vankatoen-kleedje. Ik heb ook altijd meer tijd nodig dan ze zeggen
Ik heb me het boek ook aangeschaft. Ik ga ook zo iets proberen. Een rokje (zeg maar: rok) voor mezelf – bij gebrek aan een dochtertje. 🙂
héél mooi!
Mooi gedaan merel wasbfier op haar kleedje en op haar mama
Als ik zoiets zie wil ik ook een dochter! Knap gemaakt.