Van Katoen

Ik was serieus aan het twijfelen – wanneer ging ik dat naaien er nog bij nemen? – maar ben uiteindelijk rond een uur of vijf toch op de moto gesprongen en naar het Miat gereden, voor Van Katoen.

De grote drukte was gelukkig een beetje weg, en het was er ook niet meer snikheet, zoals aangekondigd in de voormiddag, maar het was er wel wijs. Veel stoffenkraampjes, afgewerkte dingen, een bataljon naaimachines met naarstige dames achter, een breihoek, een – tot mijn grote hilariteit – mannenhoek waar net aan whiskyproeven werd gedaan, een tafeltje waar de boeken en patronen werden verkocht en dat bemand werd door Patricia en Kathleen, en ook San die er rondliep en met wie ik staan kletsen heb.

Ik heb er, ondanks mijn voornemen, tóch een mooi paars stofje gekocht voor een kleedje voor Merel.

Duur, dat wel, als je de Turkse stoffenwinkels hier in ’t stad gewoon bent, maar wel mooi. Alleen zie ik het patroon van Van Katoen niet zitten: heel mooi, dat wel, maar veels te moeilijk. Ik heb nog nooit iets deftigs genaaid, alleen herstellingen en verkleedkleren. Ik denk dat ik ga voor de jurkjes van Madame ZsaZsa, die gebaseerd zijn op de ZsaZsagilet. Ik ben nog niet zeker dat ik weet wat ze bedoelt met dat beleg en al, maar ik zal het wel uitvissen, ik ben nu ook niet achterlijk en zo.

Al bij al blij dat ik geweest ben. Op naar volgende editie!