Gisteren gespeeld tot vier uur. Met de uursverandering bij was dat plots vijf uur, en besloot ik om toch maar op de locatie te blijven slapen. Tot ik vaststelde dat mijn donsdeken nog in mijn auto lag, en die auto een heel eind stappen verwijderd was. Waarop ik dan toch maar mijn boeltje pakte en naar huis reed, wat meteen ook een pak beter was voor mijn rug. Alleen heb ik op die manier natuurlijk de organisatie een beetje in de steek gelaten, door niet meer mee te helpen opruimen.
Maar op deze manier heb ik wel geslapen tot bijna twaalf uur ’s middags. Toen ging de binnenhuistelefoon, en dacht ik dat Bart me wakker wilde maken, en stond ik op. Bleek het Merel geweest te zijn, die met de telefoon aan het spelen was.
In elk geval heb ik verder nog een heel relaxte zondag gehad, lekker rustig, en zonder schoolwerk. Gewoon genieten. Mag ook wel eens 🙂