Een rustige voormiddag (met vooral nogal lange telefoons), en dan eten in de McDonalds. Ook dat is een vakantietraditie: elke vakantie gaan we één keertje eten in de McDonalds hier om de hoek, en dan mogen ze spelen in het speeltuintje. Ik neem dan iets mee om te lezen, zo ver ben ik intussen wel. Ze vinden het héérlijk, en ik moet vooral zien dat ze niet te warm gekleed zijn, want ze zweten zich te pletter.
Na de McDonalds zijn we naar Mariakerke gereden, naar een reisbureau. Ik wilde nu eindelijk de puntjes op de i zetten en de reis ‘finaliseren’. Ik had al uitgebreid op internet zitten kijken bij Club Med (we zijn al jaren niet op reis geweest, en we willen iets waar de kinderen zich serieus amuseren, waar het warm is met een uitgebreid zwembad, en waar niet voortdurend een van ons twee bij een slapende Merel op de kamer moet blijven), maar zo’n reisbureau weet nog altijd net iets meer. De prijs is identiek: ha ja, of ze kunnen gewoon niet meer concurreren. Na serieus wat overleg, gepalaver en advies heb ik Hammamet, Tunesië geboekt, in de week na de Gentse Feesten. Ja, het zal er warm zijn, maar het ligt aan de zee, en er is overal airco. En ja, het is duur, maar dat had Bart er wel voor over dit jaar. Er is circusschool met vliegende trapeze voor de jongens, ik ga de zeil- en boogschietinitiatie uitproberen, en voor Merel is er een creche voorzien. Ik kijk er al naar uit 🙂
Aansluitend zijn we nog even de Kringwinkel binnengewaaid (wat boeken gekocht voor Wolf, en een puzzel voor Kobe), boodschappen gedaan in de Carrefour (rode nylons gekocht voor het Netlashfeestje volgende week), en tegen vijf uur waren we weer thuis. Bezigheidtherapie noemen ze dat :-p