Wolf is ziek.
Op zich is dat niet echt bijzonder, dat gebeurt wel vaker. Zondagavond had hij, in het terugkeren van bij Omaly en Bompa, moeten overgeven in de auto. Ook dat gebeurt wel vaker. Gisteren was hij dan toch naar school gegaan, maar ze belden al snel dat ik hem moest halen, dat het niet meer ging.
Deze morgen heb ik hem dan bij mijn ouders afgezet, want het ging duidelijk nog niet erg goed. Hij heeft daar vooral veel geslapen, en nauwelijks gegeten.
Rond zes uur – ik had nog repetitie met een aantal collega’s en leerlingen voor een cultuuravond nu vrijdag – ben ik dan snelsnel Kobe gaan ophalen in de opvang en daarna Wolf gaan afhalen. En dan naar huis, hen eten geven en in bed steken. Bart had gelukkig Merel opgehaald intussen.
Maar ik ben moe. En door en door koud. En ik krijg het allemaal niet meer helder in mijn hoofd: er zijn zodanig veel dingen waar ik aan moet denken, die ik niet mag vergeten, die nog moeten geregeld worden, dat het soms een beetje te veel wordt.
Ik denk dat ik direct eens een lange stoomdouche ga nemen. Om op te warmen, en misschien iet of wat meer helderheid in mijn hoofd te krijgen.
Duim met mij dat ik niks vitaals vergeet de komende dagen. Ugh.