Merel is ziek, echt wel: ze heeft al een paar dagen koorts, en ook al eet en speelt ze bij momenten zeer goed, op andere momenten is ze dan weer heel erg hangerig en huilerig. Niet zo leuk, en zeker geen goed idee dan om haar mee te nemen naar de Gentse Feesten en zo.
Vandaag was Bart thuis. Ik had hem eigenlijk gevraagd de hele week vakantie te nemen, en ik heb vandaag gekregen (en morgen is ook een verlofdag, natuurlijk). Hij vindt het dan niet erg om niet mee te gaan en thuis te blijven bij zijn dochtertje, zo heeft hij bij momenten het huis ook al eens voor zich alleen, en kan hij eventueel toch nog wat werken.
Bon, tegen half twaalf ben ik met de jongens richting Ikea getrokken: eerst daar eten, en dan mogen ze in de opvang spelen, wat ze gigantisch graag doen. Zelfs het aanschuiven in de rij voor het restaurant vinden ze helemaal niet erg: dat zegt genoeg over hoe leuk ze het wel vinden.
Ik moest namelijk Kobes verjaardagscadeautje gaan halen: vorig jaar had hij een prachtig houten keukentje zien staan, en hij is daar blijven over spreken. Ik ben dat keukentje vandaag dus gaan halen (100 euro, maar het is prachtig gerief, even solide en goed gemaakt als hun gewone meubels), en dan nog voor een 50 euro parafernalia, zoals bordjes, tasjes, echte bruikbare pannetjes, stoffen fruit, groenten en ontbijtplank, enzovoort. En verder natuurlijk de gewone Ikeadingen waar je nooit aan kunt ontsnappen, die kleinigheden die er heel bruikbaar uitzien: een antiglibberkrokodil voor in bad, een deftig opstapje voor in de badkamer, vier groene plantenpotten voor in de keuken (assorti met het behang), een paar van die hondenkonthaakjes als nieuwe kapstokjes voor de kinderen…
En waar het ’s morgens nog redelijk weer leek, is het tijdens ons Ikeabezoek beginnen gieten. Ugh. Alweer. Ik was van plan geweest om met de jongens, nu Bart bij Merel bleef, naar de Feesten te gaan, maar zo’n rotweer zeg! Uiteindelijk heb ik op de valreep beslist om tegen 17.00u naar Lejo te gaan, dat vingerpopje met die grote ogen uit Sesamstraat. We hebben alledrie laarzen aangetrokken, een stevige regenjas en paraplu, en zijn dus maar de regen gaan trotseren. De voorstelling was niet denderend, maar het was wel leuk om op de feesten te zijn. We hebben nog wat rondgelopen in de miezer, oliebollen gegeten onder moeders paraplu, en uiteindelijk is het zelfs gestopt met regenen. Vooral Kobe had er deugd van, had ik de indruk, en samen sprongen ze met hun laarsjes in elke plas die ze tegenkwamen. En geloof me, dat waren er veel!
Een verslag van de voorstelling vindt u -waar anders? – op Gentblogt, en wel hier.
Dat keukentje hebben ze op de crèche, M is er naar het schijnt regelmatig mee in de weer, maar voorlopig heeft ze een klein plastic kookvuurtje zodat we voor de verjaardagen nog inspiratie hebben!
En de hondenkonthaakjes, die hangen hier al een tijdje aan de muur 😉