Op woensdag is Wolf altijd anderhalf uur naar de turnles, tussen half vier en vijf. Vroeger lag Kobe dan steevast nog te slapen, maar sinds een paar maand slaapt hij nog zelden of nooit. Logisch ook, hij wordt bijna vier. En dus is dat uurtje puur mama-Kobe-tijd.
Soms zit hij heel mooi en stil op zijn eentje te spelen en kan ik doorwerken, soms doen we samen boodschappen of zo, en soms spelen we ook echt samen. En vandaag vroeg hij of hij met de plasticine mocht spelen. Ik sta dat lang niet altijd toe, omdat dan de hele keuken onder de plasticine zit, en hij wel belooft om op te ruimen, maar dat er zelden van komt.
Maar hij doet dat dus heel erg graag. En glunderen! Kijk zelf maar.
