Een echte langere vakantie zagen we niet zitten. Frankrijk vorig jaar was nogal tegengevallen, en met een baby werd het al helemaal moeilijk. De jongens zijn echter totaal gek van Center Parcs, en wij zien dat eigenlijk ook wel zitten, dus een midweek Centerparcs it was. De Haan, meer bepaald, het vroegere Sun Parcs. Over die Sun Parcs had ik nogal wat negatieve dingen gehoord, maar Center Parcs zelf heeft een standaard hoog te houden, ik was er dus redelijk gerust in. En jawel.
Het is een mooi apart klein huisje, zoals alle huisjes daar. Op het gelijkvloers de typische living en open keuken, maar ook een kleine badkamer (met ligbad) en het toilet. En terras met tuintafel, ingebouwde barbecue, en eigen grasveldje. Op de eerste verdieping zijn er dan twee kamers: één met twee samengevoegde bedden en nog twee extra stoelen en kinderbedje, een andere met twee aparte bedden. Daarnaast is er nog een kamertje met infraroodsauna 🙂 Niet groot allemaal, maar wel zeer gerieflijk.
Het plan was geweest om voor de middag de bagage te pakken, te vertrekken rond elf uur, tegen ’s middags even op de dijk te gaan lopen, daar iets te eten, en dan tegen drie uur naar het huisje (je kan er pas in vanaf drie uur, al mag je wel al eerder op het terrein om te spelen of te zwemmen).
Helaas, Wolf bleek ziek te zijn: hij had verschillende keren overgegeven ’s nachts en zag er maar bleek en slapjes uit. Center Parcs afzeggen was voor hem echter geen optie: hij zou zich wel groot houden. Ook Merel was niet in ideale doen, en had ook al overgegeven. Ik heb dus nog voor de middag een extra was mogen draaien. Voor de zekerheid hebben we dan maar nog snel thuis gegeten, en zijn pas na de middag aangezet. Op die manier konden we met eventueel zieke kinderen rechtstreeks naar het huisje.
De jongens waren een beetje pips (zalig woord, toch?) na de autorit, en dus liepen we even rond in De Haan zelf, en kochten nieuwe zwembroeken voor hen. Ik vond die van Wolf niet, en die van Kobe was aan vervanging toe. Tegen drie uur reden we het domein op, laadden alles uit (man wat een verhuis!), installeerden ons, en gingen nog even naar de enorme overdekte speeltuin. Rond half zeven eten, kinderen in bed, en heerlijke rust in huis.
Alleen…
Ik ben erin geslaagd om, bij het in bed steken van Wolf, keihard, maar dan echt keihard tegen de balk boven zijn bed te botsen. Ik heb barstende hoofdpijn, en ik heb me al beter gevoeld. Meh.