Net terug van de dokter, met zowel Kobe als Merel.
Kobe zijn juf had me gisterenochtend er al over aangesproken: de oogonstekingen deden de ronde in de klas. En jawel, donderdagavond zag Kobes linkeroog al rood. Vandaag was het nog een stuk erger, en de oogzalf is bij mijn weten nog steeds op doktersvoorschrift, dus doctor it was.
Aangezien ik er nu toch moest zijn, nam ik meteen ook Merel mee. Die had al de hele week van die lichte koorts (37,5°, 37,8°) en begon af en toe zonder reden te huilen, soms zelfs een uur aan een stuk. Er was dus duidelijk iets mis, alleen kon ik niet zeggen wat. Ze had ook een bizarre blafhoest, maar heel af en toe.
De dokter stelde als diagnose een roodheid van de keel, wellicht faryngitis, en dat ze daardoor ook prikkelbaar was, en dat het drinken wellicht pijn kon doen. Ook heeft haar reflux ermee te maken, denkt hij: je keel gaat daar op den duur ook echt wel pijn van doen. Soit, drie keer per dag een lepeltje gaviscon en een lepeltje thymoseptine, en als ze het lastig heeft een Perdolan suppo. En hopen dat het snel betert, dat ze me weer wat meer laat slapen.