Omdat mijn gynaecoloog in de Verenigde Staten zat en ik er toch niet helemaal gerust in was – normaal gezien voel ik de baby continu bewegen en helaas ook schoppen, maar nu was dat een pak minder – ben ik woensdag even langs de materniteit gegaan, met de vraag of ze me even aan de monitor wilden leggen. Ik ben niet echt een paniekkonijn, maar ik wilde toch liever geen risico lopen.
De ongelofelijk vriendelijke vroedvrouwen op het verloskwartier hebben dat dan ook gedaan, en vastgesteld dat alles nog prima in orde was, maar dat ze gewoon minder en minder plaats heeft en dus minder hard kan schoppen en duwen.
Oef.
Dat ze er maar snel uitkomt nu.