Yup, ik heb een zalig weekend gehad. Zo eentje waarin totaal niks gepland was, waarbij de zon buiten scheen, en waarbij iedereen eigenlijk goed gezind liep.
Zaterdagvoormiddag was lekker rustig: Bart sliep eindelijk nog eens uit, en zin om nog voor de middag naar de winkel te gaan hadden we niet, dus werd het wortelsoep en diepvriespizza, tot groot genoegen van de kinderen.
In de namiddag (maar niet te vroeg, kwestie van nog rustig een slaapje te doen en zo) zijn we dan naar de bibliotheek getrokken, waar de kinderen me enthousiast toonden hoe het selfscansysteem werkte. Daarna hebben we nog even rondgelopen in het winkelcentrum, een ijsje gegeten, dat soort dingen.
Thuis opnieuw lekker in de zetel terwijl Bart nog snel de boodschappen deed, en verder eigenlijk niks meer. Ach ja, tussendoor wat was en plas, maar dat hoort nu eenmaal bij het weekend.
Zondag begon al even lui, al was het deze keer aan mij om uit te slapen, met versgebakken croissants en chocomelk, een hele rustige voormiddag, een Thaise curry en perenflan, en daarna Wolf die naar de scouts ging terwijl Kobe sliep. Zalig. Ik heb een tijdje meegeslapen met mijn jongste zoontje, lekker tegen hem aan in zijn bedje, en dat heeft hij ongelofelijk graag.
En toen was de dag zowat om. Nog een bad voor de kinderen, rustig eten, en gaan slapen. En een kalme avond voor mij en Bart.
En weet je? Ik heb daar dus gigantisch van genoten. Gewoon niks doen, met zijn tweetjes of viertjes, niks dat moet, geen verplichtingen. Zalig toch?